Buzdyganek – cudowny suplement dla mężczyzn?

W tym tygodniu, chciałbym Cię ostrzec przed buzdygankiem naziemnym (Tribulus terrestris), słynnym suplementem, który rzekomo ma zwiększać potencję, wspomagać erekcję, podnosić poziom testosteronu i pobudzać przyrost mięśni. Buzdyganek jest jednym z najbardziej znanych suplementów diety dla mężczyzn. Jednak żadne badania nie wykazały przypisywanych mu cudownych właściwości.

Krótka historia buzdyganka

Wszystko zaczęło się wraz z upadkiem żelaznej kurtyny. Bułgarzy od zawsze pasjonowali się podnoszeniem ciężarów. Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu (w 1988 r.) bułgarscy sztangiści zdobyli 6 medali, w tym 4 złote.

Zachodnia prasa szybko dopytała sportowców, w jaki sposób udało im się osiągnąć taki wyczyn. A ci zdradzili swój sekret: zażywali buzdyganek, czyli roślinę, która podwyższa poziom hormonów (testosteronu, DHEA itp.) i przez to znacząco polepsza sprawność fizyczną¹.

Nie trzeba było więcej, aby buzdyganek stał się gwiazdą suplementów diety w latach 90. Zażywali go zarówno kulturyści, aby upodobnić się do Schwarzeneggera, jak i mężczyźni, którzy liczyli na poprawę sprawności seksualnej. I jedni, i drudzy nieustannie liczyli na podniesienie poziomu testosteronu.

Wedle niektórych szacunków, uznaje się nawet, że sukces buzdyganka mocno przyczynił się do rozwoju rynku suplementów diety, w szczególności tych na budowę masy mięśniowej¹.

Pochodzenie Tribulus terrestris

Uzdrawiacze z Indii, Chin, Japonii i Korei zalecają stosowanie buzdyganka w leczeniu zaburzeń seksualnych i niepłodności².

Buzdyganek uprawiany jest również na Saharze w Afryce, na południu Europy oraz w ciepłych regionach Ameryki. To roślina wieloletnia, o żółtych kwiatach, preferująca miejsca ciepłe i suche. Istnieje wiele gatunków buzdyganka, jednak najpowszechniej występującym jest Tribulus terrestris, czyli buzdyganek naziemny.

Buzdyganek jest poszukiwany ze względu na owoce. Są małe, zielone i mają grube kolce w formie krzyża maltańskiego. Korzeniom przypisuje się właściwości wpływające na zdrowie seksualne³.

Jako przykład mający udowodnić skuteczność tej rośliny w podwyższaniu poziomu testosteronu, często przywołuje się badanie przeprowadzone w 1985 roku przez zespół dr Milanova z Bułgarii. 8 mężczyznom i 8 kobietom podawano 3 dawki 250 g wyciągu z buzdyganka naziemnego dziennie. Osoby, które na początku miały poziom testosteronu niższy od przeciętnego, uzyskały poziom w normie na koniec badania. Z kolei u osób, których poziom testosteronu już był na poziomie przeciętnym, nie zaobserwowano żadnych zmian⁴.

Problem w tym, że te wnioski, które i tak są mało znaczące, nie są uznawane, ponieważ nie spełniają współczesnych standardów przeprowadzania badań. Aby analizy były wiarygodne, należy przeprowadzić doświadczenia kliniczne na szerokiej populacji, oparte na metodzie podwójnie ślepej próby i w porównaniu względem placebo.

Dodatkowo pojawiły się nowe badania nad buzdygankiem, które przeprowadzono po 2000 roku.

Współczesne badania nie są rozstrzygające

W 2005 r. grupie mężczyzn podawano buzdyganek oraz placebo. Nie zaobserwowano żadnej znaczącej różnicy w produkcji androgenów, czyli tych wszystkich hormonów, które wzmacniają cechy męskie i muskulaturę (np. testosteron)⁵.

Badanie przeprowadzone w 2007 r. na grupie zawodników rugby wykazało, że buzdyganek nie wpływa na stężenie testosteronu znajdującego się w moczu. Nie zaobserwowano również przyrostu masy mięśniowej ani siły, w porównaniu z grupą przyjmującą placebo⁶.

Badanie z 2008 r. nie wykazało żadnego wzrostu poziomu testosteronu po kuracji buzdygankiem⁷.

Rzeczywista poprawa sprawności seksualnej została potwierdzona tylko u szczurów i u królików³.

U mężczyzn, którzy produkują szczególnie mało plemników (oligozoospermia), zaobserwowano lekko zwiększone libido po suplementacji buzdygankiem niż u tych przyjmujących placebo⁸. U mężczyzn zdrowych nie wykazano żadnej poprawy.

W marcu 2014 r. ukazała się praca naukowa podsumowująca wszystkie badania na temat buzdyganka. Wnioski są jednoznaczne: Poważne badania wykazują, że buzdyganek naziemny nie jest skuteczny w podwyższaniu poziomu testosteronu u ludzi. Oznacza to, że argumenty marketingowe stosowane przez producentów suplementów z buzdygankiem są twierdzeniami, które nie mają podstaw⁹.

Ogólnie ujmując, buzdyganek wydaje się trochę działać na pacjentów z obniżonym stężeniem testosteronu w organizmie. Natomiast u osób zdrowych nie zaobserwowano ani wzrostu poziomu testosteronu, ani żadnego innego pożądanego efektu.

Nie ma więc żadnych spektakularnych efektów po zażyciu buzdyganka, jak obiecują sprzedawcy czy jak mówili bułgarscy atleci.

Niektórzy wyjaśniają, że produkty na bazie buzdyganka, które są znane i skuteczne, uzyskują rzeczywiste efekty dzięki substancjom dodatkowym znajdującym się w składzie tych produktów. Miałoby to dotyczyć produktów zwiększających sprawność seksualną, które pod nazwą buzdyganka są tak naprawdę skuteczne tylko za sprawą substancji zwiększających popęd seksualny⁴.

Skoro buzdyganek jest nieskuteczny lub w najlepszym przypadku działa w wyniku efektu placebo, w jaki więc sposób ekipa bułgarskich sztangistów osiągnęła sukces w 1988 roku?

Mroczna historia dopingu

Jest pewien szczegół, o którym fani buzdyganka być może zapomnieli.

Otóż w 1988 r. ekipa bułgarskich sztangistów została zmuszona do opuszczenia Igrzysk Olimpijskich w Seulu przed ich zakończeniem. Bułgaria musiała oddać 2 z 4 złotych medali w podnoszeniu ciężarów z powodu skandalu dopingowego. Nie trzeba dodawać, że powodem nie był buzdyganek. Zawodnicy zażywali furosemid, aby nie wykryto u nich sterydów anabolicznych¹⁰.

Czy buzdyganek był więc alibi, aby ukryć doping?

Gdyby buzdyganek był prawdziwym sekretem zwycięstwa bułgarskich sztangistów, czy byliby na tyle głupi, aby ujawniać to całemu światu? Nie sądzę.

A może był to gigantyczny trik reklamowy dla bułgarskich producentów suplementów na bazie buzdyganka? Jeśli tak, to się udał. Konsumenci wierzą do tej pory.

Możesz się przejść po sklepach z suplementami i odżywkami dla osób aktywnych. Znajdziesz tam masę produktów na bazie buzdyganka. Sukces Bułgarów nadal przywoływany jest przez sprzedawców jako twardy argument sprzedażowy.

Mit ten nie został obalony nawet przez kolejne afery dopingowe w Bułgarii. W 2000 r. i w 2008 r., czyli w czasie Igrzysk Olimpijskich w Sidney i w Pekinie, u sztangistów z Bułgarii znowu wykryto niedozwolone substancje¹¹.

Spróbuj porozmawiać dziś z kulturystą o bułgarskim buzdyganku, a zobaczysz, jak jego twarz się rozświetla. Mimo wszystko bułgarscy sportowcy są nadal symbolem skuteczności w dziedzinie podnoszenia ciężarów. Tej powszechnej opinii nie udało się zmienić, nawet mimo badań, które systematycznie wykazywały, że buzdyganek jest nieskuteczny, jeśli chodzi o oddziaływanie na testosteron.

Dlaczego mamy ufać oświadczeniom bułgarskich sztangistów na temat buzdyganka, skoro ciągle oszukują, aby wygrywać olimpiady?

Problem podejrzanych produktów wieloskładnikowych

Gdyby tylko jedyną wadą buzdyganka była nieskuteczność w podnoszeniu poziomu testosteronu, można by się z tym pogodzić. W aptekach, supermarketach i innych sklepach bez przerwy przecież widzimy jakieś nieskuteczne produkty. Marnuje się na nie pieniądze. Trudno. Ale przynajmniej nie ma dalszych konsekwencji.

Jednak w przypadku buzdyganka problem jest poważniejszy.

Po pierwsze, nie ma wystarczających danych, które potwierdziłyby nieszkodliwość tego produktu w dłuższej perspektywie czasowej².

Po drugie, buzdyganek często jest sprzedawany w formie produktu wieloskładnikowego, czyli z dodatkiem innych substancji. Oddziaływanie tych mieszanek, potencjalnie niebezpieczne, jest jak dotąd słabo poznane. Skutki uboczne są zatem jak najbardziej realne! Ważne więc, abyś zwracał uwagę na skład suplementów z buzdygankiem.

Niektórzy twierdzą, że spośród różnych gatunków buzdyganka, Tribulus terrestris nie jest najskuteczniejszym z nich. Niewątpliwie, warto by było wykonać badania nad innymi gatunkami buzdyganka, zwłaszcza Tribulus alatus, w którym pokłada się pewne nadzieje¹.

Zanim to jednak nastąpi, Ty już wiesz na czym się opierać, jeśli chodzi o skuteczność tej rośliny.

Raport Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego wykazał, że wiele suplementów diety poprawiających sprawność i wydajność, wytwarzanych w Europie i w USA, zawiera substancje dopingujące (np. testosteron) i nie informuje się o tym w ulotce lub na opakowaniu¹². Konsumenci zauważają więc pozytywne efekty, ponieważ substancje aktywne są silne. Niestety, produkty te wywołują również skutki uboczne – działają toksycznie na wątrobę.

Mam głębokie przekonanie, że suplementy, które nie są „wystarczająco poważne”, jak buzdyganek właśnie, przyczyniają się do stworzenia krytycznej opinii na temat wszystkich suplementów, nawet tych najlepszych! Słabe suplementy to pięta achillesowa leczenia naturalnego. To wyrwa, do której łatwo mogą się przyczepić ci, którzy upodobali sobie dyskredytowanie medycyny naturalnej. I łatwo mogą nas z tej pozycji atakować. Jednak jeśli odetniemy uschnięte gałęzie, wtedy pozwolimy lepiej rosnąć zdrowym. A to przyniesie korzyści wszystkim.

Zdrowia życzę!
Eric Müller

Źródła:

1. Espace Corps – Esprit forme, Le Cas du Tribulus Terrestris, quelques éléments de réponse, http://www.espacecorps-espritforme.fr/le-cas-du-tribulus-terrestris-quelques-elements-de-reponse/466
2. Passeport Santé,Tribulus, http://www.passeportsante.net/fr/Solutions/PlantesSupplements/Fiche.aspx?doc=tribulus_ps
3. Examine, Tribulus Terrestris, http://examine.com/supplements/Tribulus+terrestris/
4. Remi Raher, Les propriété du tribulus terrestris sont une belle escroquerie, http://remi-raher.com/2013/07/11/les-proprietes-du-tribulus-terrestris-sont-une-belle-escroquerie-les-bienfaits-de-la-supplementation-sont-inexistants-chez-un-sujet-sain/
5. Neychev VK1, Mitev VI. The aphrodisiac herb Tribulus terrestris does not influence the androgen production in young men. J Ethnopharmacol. 2005 Oct 3;101(1-3):319-23.
6. Rogerson S1, Riches CJ, Jennings C, Weatherby RP, Meir RA, Marshall-Gradisnik SM. The effect of five weeks of Tribulus terrestris supplementation on muscle strength and body composition during preseason training in elite rugby league players. J Strength Cond Res. 2007 May;21(2):348-53., http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17530942
7. Saudan C1, Baume N, Emery C, Strahm E, Saugy M. Short term impact of Tribulus terrestris intake on doping control analysis of endogenous steroids. Forensic Sci Int. 2008 Jun 10;178(1):e7-10., http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18282674
8. Sellandi TM1, Thakar AB, Baghel MS. Clinical study of Tribulus terrestris Linn. in Oligozoospermia: A double blind study. Ayu. 2012 Jul;33(3):356-64.
9. A Systematic Review on the Herbal Extract Tribulus terrestris and the Roots of its Putative Aphrodisiac and Performance Enhancing Effect, http://informahealthcare.com/doi/abs/10.3109/19390211.2014.887602
10. Wikipedia, Dopage, Jeux Olympiques de 1988, http://informahealthcare.com/doi/abs/10.3109/19390211.2014.887602
11. 7 sur 7, La Bulgarie retire ses haltérophiles pour dopage, http://www.7sur7.be/7s7/fr/1516/Omnisports/article/detail/329102/2008/06/27/La-Bulgarie-retire-ses-halterophiles-pour-dopage.dhtml
12. Prof. Dr. W. Schaenzer, Analysis of Non-Hormonal Nutritional Supplements for Anabolic-Androgenic Steroids – An International study – IOC, http://www.olympic.org/Documents/Reports/FR/fr_report_324.pdf

PS.

Szanowny Czytelniku,

newsletter o buzdyganku przygotował Eric Müller, dziennikarz naukowy, który przedstawia całą prawdę na temat najbardziej znanego suplementu diety dla mężczyzn. Jest to niesamowicie ciekawy artykuł i gorąco zapraszam do jego lektury.

Jean-Marc Dupuis

Tekst pochodzi ze strony: http://www.pocztazdrowia.pl/buzdyganek-cudowny-suplement-dla-mezczyzn/

Brudne powietrze szkodzi mózgowi

Narażenie na toksyczne substancje w młodym wieku, może potęgować ryzyko pojawienia się autyzmu i schizofrenii.

Wnioski z najnowszych eksperymentów na zwierzętach potwierdzają to, co zaobserwowali naukowcy u ludzi żyjących w miastach. Przed rokiem pismo „JAMA Psychiatry” opublikowano rezultaty analiz neurologów przekonujących, że u dzieci narażonych w pierwszym roku życia na mocno zanieczyszczone powietrze ryzyko rozwoju autyzmu wzrasta trzykrotnie.

Aby sprawdzić podejrzenia lekarzy, naukowcy z Centrum Medycznego Uniwersytetu Rochester przeprowadzili testy na laboratoryjnych myszach. Zespół prof. Deborach Cory-Slechty w kontrolowanych warunkach pozwolili młodym zwierzętom (przez pierwsze dwa tygodnie życia) oddychać powietrzem takim, jak podczas szczytu w amerykańskim mieście średniej wielkości. Małe myszki narażone były na zanieczyszczania cztery godziny dziennie przez zaledwie osiem dni.

Już po 24 godzinach naukowcy zaobserwowali stan zapalny w mózgach zwierząt i opuchnięcie niektórych regionów. –Wokół nich nie zobaczyliśmy normalnie uformowanej istoty białej mózgu - przyznaje. – Zapalenie trwale zahamowało prawidłowy rozwój tkanki.

Naukowcy odkryli również wzrost poziomu substancji charakterystycznych dla objawów schizofrenii. Badacze sądzą, że za ten efekt odpowiadają bardzo drobne cząsteczki, które z płuc przenikają do krwi, a później trafiają do mózgu. Nie są jednak pewni jak ten mechanizm działa.

-Nasze odkrycie dowodzi, że podejrzenia, iż zanieczyszczenie środowiska odgrywa rolę w powstawaniu autyzmu i innych chorób neurologicznych są uzasadnione - mówi prof. Cory-Slechty. – Sądzę, że powinniśmy zadać sobie pytanie, czy obecne przepisy regulujące, jakość powietrza są wystarczające, aby ochronić zdrowie naszych dzieci.

Piotr Kościelniak

Teks pochodzi z Rzeczpospolita 6 czerwiec 2014 r  strona A-17

Masaż zbawienny na cellulit

Masaż jest najskuteczniejszym sposobem zwalczania cellulitu. Należy go wykonywać codziennie, najlepiej rano i wieczorem – wtedy uzyskamy naprawdę optymalne wyniki. Masaż poprawi krążenie w miejscach nagromadzenia cellulitu, usprawni wymianę komórkową i drenaż limfatyczny, a tym samym spowoduje rozbicie nagromadzonego tłuszczu.

Jedną z najbardziej skutecznych metod jest „ugniatanie-rolowanie”. Polega ona na tym, że dwiema rękami wykonujesz na skórze, w miejscu występowania cellulitu, ucisk taki jak przy ugniataniu ciasta. Następnie przez kilka minut „rolujesz” skórę z dołu do góry.

Efekt masażu można wzmocnić, stosując olejek do masażu antycellulitowego. Jest to mieszanka olejków eterycznych, którą możesz sama

przygotować. Taki olejek pobudza krążenie krwi, rozkład tłuszczów (lipolizę) oraz ma właściwości przeciwzapalne.

Składniki:

olejki eteryczne: 1 ml olejku cyprysowego,

1,5 ml olejku z trawy cytrynowej

i 2,5 ml olejku z cedru atlaskiego. 

Oprócz tego:

po 15 ml oleju calophyllum oraz oleju arganowego lub sezamowego (wystarczająca ilość na 50 ml).

Sposób użycia: 

masować obszary skóry dotknięte cellulitem rano i wieczorem, wykorzystując przy tym 10 do 20 kropli mieszanki.

Stosować kurację przez 2 do 3 tygodni.

NATURALNIE Zdrowym Być czerwiec 2014 r.